Ik wil het hebben over in een rijtje staan, voor de kassa, om te parkeren, eender welke rij. WAT IS HET PROBLEEM!

Als trage troela bij de kassa staan is stressvol. Met je klauwen vol imaginaire hete thee ga je je boodschappen inladen in de boodschappentas, Dan ga je shaken en denkt iedereen dat je het coronavirus op gedronken hebt. Die gedachte bezorgen nog meer stress, dan strompel je weg en neem je de laatste twijfel weg. Zodra je buiten bent vervloek je eventjes alles, maar niet iedereen. Want je bent een fatsoenlijke mens.

Wat zie ik gisteren… Ik sta achter een tiener in de rij en die is gewoon lekker boodschapjes aan het doen, aan het chillen en genieten van het leven, ze kocht chocola en nog wat dingen kortom, alles wat je nodig hebt om gelukkig te zijn. Tijdens de lunch.

Achter mij staat een boosaardig mens, gezicht staat somber en ze moppert in haarzelf, mannekes, en ik zie het humeur van de tiener omslaan. Ze zegt niets. De boosaardige sacherijnige mevrouw heeft geen enkele reden en geen enkel recht om haar negatieve vibe’s te projecteren op een jong ander mens. Bovendien, ik sta ertussen en ik pik ze ook op, ik wil ze helemaal niet!

Ik heb een algemeen verzoek voor iedereen die niet kan wachten, of moeite heeft met dat er ook andere mensen in de wereld zijn. Als het niet leuk is wat je te zeggen hebt, zeg het dan niet. Blijf binnen. En als je te laat bent had je maar eerder uit je nest moeten komen! Het zijn de goeie mensen met fijne intenties die moeten over compenseren voor de rest. Het mag best eens gezegd worden, kijk eens een keer in de spiegel! ik zie wel eens mensen met een glimlach over straat lopen, vaak hebben ze een koptelefoon op, misschien is dat een suggestie…